Oranjebuikparkiet (Neophema Chrysogaster)
ALGEMEEN:
Het verspreidingsgebied van de Oranjebuikparkiet is langs de kust van Zuid Australië, Victoria en Tasmanië. In Australië zelf is de Oranjebuikparkiet met uitsterven bedreigd en alleen op Tasmanië worden ze nog regelmatig waargenomen in de natuur. Er zijn speciale kweekprogramma’s opgezet om de Oranjebuikparkiet te behouden! Buiten Australië worden er, voor zover we weten, geen Oranjebuikparkieten gehouden bij vogelkwekers. De soort is alleen voor de volledigheid beschreven. De Oranjebuikparkiet is naast zijn uitgebreide oranjerode buikvlek ook te herkennen aan zijn helder groene lichaamskleur. De staart is groen, terwijl die bij andere Neophema’s blauw of grijs van kleur is. Het verschil tussen pop en man is de voorhoofdsband deze is namelijk bij de man duidelijk aansprekender dan bij de pop, en is ook wat fletser van kleur.
Zie vogelindex website NBvV ( Cités bijlage A ) moeten dus geringd zijn.
Namen:
Nederlands : Oranjebuikparkiet.
Latijns : Neophema chrysogaster.
Duits : Orangebauchsittich.
Frans : Perruche à Ventre orange.
Engels : Orange-bellied Parrot.
Ondersoorten:
Er zijn geen ondersoorten.
Erfelijkheid en vederstructuur:
Mutaties zijn niet bekend.
Oranjebuikparkiet / Man en Pop:
Kleur
Kleurslag: Groen: Formaat 22-20 cm.
Schedel en nek: Helder groen.
Borst: Groen, op gele ondergrond.
Buik en onderlijf: Diep geel, iets groen bewaasd.
Mantel, onderrug, stuit en bovenstaart dekveren: Helder groen.
Hand- en armpennen: Zwart.
Vleugeldekveren: Helder groen.
Middelste staartpennen: Groen, toppen donkerblauw. Schacht zwart.
Overige staart pennen, onderstaartdekveren: Helder groen, toppen donkerblauw.
Onderzijde staart: Geel.
Snavel: Zwartgrijs.
Neusdop: Zwartbruin.
Poten: Grijs.
Nagels: Zwart.
Ogen: Zwart, iris donkerbruin.
Tekening
Voorhoofdsband: Boven neusdop hemelsblauw, dan ultramarijn blauwe band die overgaat in hemelsblauw.
Koptekening: Achter het oog zachtgele halve maanring.
Buikvlek: Diep oranje.
Vleugelbocht en vleugelrand: Smalle violette rand, met minimale blauwe overgangszone naar het helder groene vleugeldek.
Vleugelpennen: Binnenvlag en buitenvlag violet, met uitzondering van de toppen en duidelijke lichte zoom.
Staart: Toppen licht omzoomd.
Je ziet ook vaak de zwarte ondergrond van de bovenstaart er doorkomen.
Tekst: Neophema studie groep / Foto`s: Piet Onderdelinden † / Bron: Neophema standaard